Coro 127
Ninguén coñece a outra cara
da miña casa,
a miña esquina na que nacín,
poirentas guitarras
da miña pequena rúa
onde brinquei coas miñas irmáns
e agardei polos seráns a posta do sol
chamando ós nenos
e miña nai de volta á casa
traguíame de merenda
fragantes tortillas e hervellas.
Esa Terra de Mel Puro
de Mominu
onde vivín milleiros de millóns
de corpos pasados
cando branco e alegre era tamén
coma un lago de luz.
Traducción de Álvaro Cunqueiro publicada no Faro de Vigo o 17 de setembro de 1978.
[127th Chorus // Nobody knows the other side/ of my house,/ My corner where I was born,/ dusty guitars/ Of my tired little street where/ with little feet/ I beetled and I wheedled/ with my sisters/ And waited for afternoon sunfall/ call a kids/ And ma's to bring me back/ to supper mainline/ Hum washing line tortillas/ and beans,/ That Honey Pure land,/ of Mominu,/ Where I lived a myriad/ kotis of millions/ Of incalculable/ be-aeons ago/ When white while joyous/ was also/ Center of lake of light]
Centenario Cunqueiro 1911·2011
0 comentarios:
Deixar un comentario na entrada