Manuel Antonio - Intencións

 

INTENCIÓNS

   Encheremol-as velas
c’a luz náufraga d’a madrugada
   Pendurando en dous puntos cardinaes
a randeeira esguia
d’o pailebote branco
                         C’as suas mans loiras
                         acenan mil adeuses as estrelas

    Inventaremos frustradas descobertas
    a barlovento d’os horizontes
    pra acelerar os abolidos corazóns
d’os nosos veleiros defraudados

    Halaremos pol-o chicote
d’un meridián innumerado

    N-a illa anónima
de cada singladura
esculcaremos o remorso d’a cidade
                 Ela noitámbula desfollará
                 como unha margarida prostibularia
                 a Rosa d’os Ventos d’o noso corazón

    Encadearemos adeuses d’escuma
pra todal-as prayas perdidas
    Xuntaremos cuadernos en branco
d’a novela errante d’o vento
    Pescaremos n-a rede d’os atlas
ronseles de Simbad

    E cazaremol-a vela
sobre o torso rebelde d’as tormentas
pra trincar a escota d’unha ilusión.

►Esp.