LIED OHNE WORTE
Aboya un esbardar de marusías
tentando os ceos sin atopar a Lua
Pero a Lua esta noite
desertou d’os almanaques
Murcha antre duas follas
–violedas pensamentos–
d’o manual póstumo
–outono madrigaes–
que versifiquei eu
Mansas vagas unánimes
reorgaizan-se detrás d’o vento
Cando pase a rafega derradeira
dirá-nos adeus
c’o pano branco d’o gaf-tope
Alude a un fracaso
de follas amarelas
e renova-se a sorrisa d’os mastros
sempre c’as ponlas novas e xoviaes
Noiva miña
vestida de lua
que romantizas
¡tan cursi!
pol-o xardín
Sentei-me a proa
fumando a miña pipa
Pero outra noite pensarei en tí.
0 comentarios:
Deixar un comentario na entrada