Ahmed Arif

Canción de lume

ēgm. Muíños de Arriba, Calexa da Pedrachán, Noia 2013

 

Rúa do Caravel
Ahmed Arif

	Karanfil Sokaği
			.
	Tekmil ufuklar kışladı Dört yön, onaltı rüzgâr Ve yedi iklim beş kıta Kar altındadır. Kavuşmak ilmindeyiz bütün fasıllar Ray, asfalt, şose, makadam Benim sarp yolum, patikam Toros, Anti-toros ve âsi Fırat Tütün, pamuk, buğday ovaları, çeltikler Vatanım boylu boyunca Kar altındadır. Döğüşenler de var bu havalarda El, ayak buz kesmiş, yürek cehennem Ümit, öfkeli ve mahzun Ümit, sapına kadar namuslu Dağlara çekilmiş Kar altındadır. Şarkılar bilirim çığ tutmuş Resimler, heykeller, destanlar Usta ellerin yapısı Kolsuz, yarı çıplak Venüs Trans-nonain sokağı Garcia Lorca’nın mezarı, Ve gözbebekleri Pierre Curie’nin Kar altındadır. Duvarları katı sabır taşından Kar altındadır varoşlar, Hasretim nazlıdır Ankara. Dumanlı havayı kurt sevsin Asfalttan yürüsün Aralık, Sevmem, netameli aydır. Bir başka ama bilemem Bir kaçıncı bahara kalmıştır vuslat Kalbim, bu zulümlü sevda, Kar altındadır. Gecekondularda hava bulanık puslu Altındağ gökleri kümülüslü Ekmeğe, aşka ve ömre Küfeleriyle hükmeden Ciğerleri küçük, elleri büyük Nefesleri yetmez avuçlarına –İlkokul çağında hepsi– Kenar çocukları Kar altındadır. Hatıp Çay’ın öte yüzü ılıman Bulvarlar çakırkeyf Yenişehir’de Karanfil Sokağında gün açmış Hikmetindeá sual olunmaz değil “mucip sebebin” bilirim Ve “kafi delil” ortada… Karanfil sokağında bir camlı bahçe Camlı bahçe içre bir çini saksı Bir dal süzülür mavide Al-al bir yangın şarkısı, Bakmayın saksıda boy verdiğine Kökü Altındağ’da, İncesu’dadır.		En tódolos horizontes é inverno os catro puntos cardinais, os dezaseis ventos e os cinco continentes, sete climas están baixo da neve. Reunímonos todos nesta estación raíl, asfalto, empedrado, macádam o camiño salagre, o meu carreiro Tauro, Anti-Tauro e o rebelde Éufrates tabaco, algodón, trigais, arroceiras por toda a miña alta terra natal están baixo da neve. Tamén os hai que loitan neste tempo mans, pés xeados á morte, inferno o corazón agardando, irados e abatidos agardando, integramente honestos ocultos na montaña están baixo da neve. Unha chea de cancións que aínda sei pinturas, esculturas, poemas épicos creación de mans mestras sen brazos, seminúa Venus a rúa Trans-novena a tumba de García Lorca, e mailas pupilas de Pierre Curie están baixo da neve. Muros da rexa pedra da paciencia están baixo da neve os arrabaldes, saudade da fermosa Ankara. O lobo ama o aire neboento deixa de rolda-lo asfalto en decembro, a min non me chama, un mes sinistro. Dos outros non sei, pero perdurando xuntos na primavera o meu corazón, ese amor cruel, están baixo da neve. Turbio e bretemoso aire nas chabolas ceo de cúmulos en Altindag con pan, amor e vida decisión nas mochilas os seus pulmóns pequenos, as mans grandes sen alento dabondo para as palmas –todos en idade escolar– os nenos do suburbio están baixo da neve. Máis morno á outra banda do río Hatip bébedos na avenida Yenisehir na rúa do Caravel abre o día o coñecemento non se cuestiona eu sei a “razón causante” e a “evidencia suficiente” no medio… Na rúa do Caravel hai un invernadoiro no invernadoiro florea un testo de louza unha galla escapa ao azul é o ardente lume dunha canción non miréde-lo testo pequeno do que abrolla a raíz está en Altindag, en Incesu.

---

Notas
Rúa do Caravel (Karanfil Sokaği). Rúa de Ankara na que probablemente estivo detido Ahmed Arif.
Altındağ. O distrito máis antigo e importante de Ankara.
Hatıp. Río de Ankara.
Yenişehir. Un dos municipios que conforman a cidade de Mersin, ao sur de Turquía, no Mediterráneo. Aquí podería referirse a unha rúa dese nome, quizais en Ankara.
İncesu. Cidade e distrito da provincia de Kayseri na Anatolia Central, Turquía.

Ahmed Arif (Diyarbakır, 1927 - Ankara, 1991) Poeta turco de orixe curda. Estudou filosofía na Universidade de Ankara, aínda que se dedicou ao periodismo. Foi detido por motivos políticos en 1950 e estivo no cárcere ata 1952. Publicou os seus poemas en varias revistas entre 1940 e 1955 e reuniunos no seu único libro de poesía, Hasretinden Prangalar Eskittim, en 1968, publicado en galego en Espiral Maior, co título Desgastei cadeas estrañándote, e en español por Visor como Desgasté cadenas añorándote.

►youtube: Karanfil Sokaği - Recitado en turco